ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 1 การเปิดใจรับ

ด้วยความตระหนักรู้ถึงความทุกข์จากความคิดที่คลั่งไคล้และคับแคบ เราตั้งสัตย์ ปณิธานที่จะไม่บูชาด้วยความหลงใหลหรือยึดติดกับคำสอน ทฤษฎี ลัทธิใด แม้แต่พุทธศาสนาก็ตาม เราตั้งจิตมั่นที่จะมองเห็นคำสอนในพุทธศาสนาในฐานะเป็นเครื่องชี้ทางให้เราเรียนรู้ที่จะมองอย่างลึกซึ้ง พัฒนาความเข้าใจและความเมตตา กรุณา มิใช่เพื่อต่อสู้ เข่นฆ่าหรือพลีชีพ เราเข้าใจว่าความคิดที่คลั่งไคล้รูปแบบ ต่างๆ นั้น เป็นผลจากการรับรู้สิ่งต่างๆ ด้วยความคิดที่เป็นสองขั้วและแบ่งแยก เราจะฝึกฝนตนเองเพื่อที่จะมองสรรพสิ่งด้วยใจเปิดกว้างและด้วยปัญญารู้แจ้ง แห่งความเป็นดั่งกันและกัน เพื่อที่จะแปรเปลี่ยนความคิดที่คับแคบและความรุนแรงในตนเองและในโลก

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 2 การไม่ยึดติดกับความคิดเห็น

ด้วยความตระหนักรู้ถึงความทุกข์จากการยึดติดในความคิดเห็นและการรับรู้ทั้ผิด เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะปลดปล่อยความคิดที่คับแคบและการยึดติดกับความเห็น ที่มีอยู่ เราตั้งจิตมั่นว่าจะเรียนรูัและฝึกฝนเพื่อที่จะไม่ยึดติด
กับความคิดเห็นและเปิดรับต่อปัญญาและประสบการณ์ของผู้อื่น เพื่อที่จะได้รับประโยชน์จากปัญญา
รู้แจ้งร่วมกัน เราตระหนักว่าความรู้ที่เรามีอยู่นั้นใช่ว่าจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ หรือ เป็นความจริงโดยสมบูรณ์
ปัญญารู้แจ้งนั้นได้มาโดยผ่านการฝึกปฏิบัติการฟังด้วย ความกรุณา การมองอย่างลึกซึ้ง และการปล่อยวาง
ความคิดเห็นที่ผิดมากกว่า ได้มาโดยผ่านการสั่งสมความรู้ความเฉลียวฉลาดทางสติปัญญา ความจริงนั้น
ค้นพบได้ในชีวิต เราพร้อมที่จะเรียนรู้ตลอดชีวิตและจะเพียรสังเกตชีวิตภายใน ตัวเราและรอบตัวเราอยู่ทุกขณะ

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 3 อิสรภาพทางความคิด

ด้วยความตระหนักรู้ถึงความทุกข์จากการบังคับให้ผู้อื่นต้องเชื่อตามความเห็น ของเรา เราตั้งสัตย์ปณิธาน
ที่จะไม่บังคับผู้อื่นแม้แต่ลูกๆ หรือเด็กทั้งหลาย ไม่ว่าจะ ด้วยวิธีใดก็ตาม เช่น การใช้อำนาจหน้าที่ การขู่เข็ญ
การใช้เงินทอง ทรัพย์สิน การโฆษณาชวนเชื่อ ปลูกฝังให้เชื่อและรับเอาความคิดเห็นของเรา เราตั้งจิตมั่นว่า
จะเคารพในสิทธิของผู้อื่นที่แตกต่าง และมีทางเลือกในการเชื่อและสิทธิในการ ตัดสินใจ กระนั้นก็ตามเรา
จะเรียนรู้ที่จะช่วยให้ผู้อื่นปล่อยวางและแปรเปลี่ยน ความหลงและความคับแคบด้วยการใช้วาจาแห่งรักและ
การสนทนาอย่างเมตตา กรุณา

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 4 การตระหนักรู้ในความทุกข์

ด้วยความตระหนักรู้ว่าการพิจารณาธรรมชาติแห่งความทุกข์อย่างลึกซึ้งสามารถ ช่วยให้เราพัฒนาความเข้าใจ
และความเมตตากรุณา เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะกลับ สู่บ้านในตัวเราเพื่อตระหนักรู้ ยอมรับ โอบกอด
และรับฟังความทุกข์ด้วยพลัง แห่งสติ เราจะพยายามอย่างดีที่สดุ ที่จะไม่วิ่งหนีไปจากความทุกข์หรือกลบเกลื่อน
ความทุกข์ด้วยการบริโภค แต่จะฝึกปฏิบัติการหายใจและเดินอย่างมีสติเพื่อมอง อย่างลึกซึ้งถึงรากของความทุกข์นั้น เรารู้ว่าเราจะสามารถเห็นหนทางซึ่งนำไปสู่ การเปลี่ยนแปรความทุกข์ได้ก็ต่อเมื่อเข้าใจรากของความทุกข์ได้อย่างลึกซึ้ง และ เมื่อเราได้เข้าใจความทุกข์ของตนเองแล้วนั้น เราก็จะสามารถเข้าใจความทุกข์ ของผู้อื่นได้ เราตั้งจิตมั่น
ว่าจะหาหนทางต่าง ๆ เพื่อสัมผัสกับผู้ค้นที่ตกอยูใ่นความ ทุกข์ด้วยการไปพบด้วยตนเอง การใช้โทรศัพท์
อิเล็กโทรนิก การสื่อสารผ่านภาพ และเสียง และหนทางอื่นๆ เพื่อที่เราจะสามารถช่วยแปรเปลี่ยนความทุกข์
ในตัวของเขาทั้งหลายให้กลายเป็นความเมตตากรุณา ความสงบ และความเบิกบาน

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 5 การดำรงชีวิตอย่างกรุณาและมีสุขภาพดี

ด้วยความตระหนักรูว้า่ความสุขที่แท้จริงตั้งอยู่บนพื้นฐานของความสงบ ความ มั่นคง ความอิสระ
และความเมตตากรุณา เราตั้งสัตย์ปณิธานว่าจะไม่สะสมความ มั่งคั่งในขณะที่ผู้คนหลายล้านต้องอดอยาก
และสูญเสียชีวิต และไม่ตั้งเป้าหมาย ชีวิตเพื่อชื่อเสียง อำนาจ ความร่ำรวย หรือการหาความเพลิดเพลินทางรูป
รส กลิ่น เสียง อันจะนำความทุกข์และความสิ้นหวังมาให้มากขึ้น เราจะฝึกปฏิบัติการมองอย่างลึกซึ้ง
ถึงวิธีที่เราบำรุงหล่อเลี้ยงร่างกายและจิตใจด้วยอาหารที่รับผ่านทางปาก อาหารทางประสาทสัมผัส
อาหารทางความปรารถนา และอาหารทางวิญญาณ เราตั้งจิตมั่นที่จะไม่เล่นการพนันเสี่ยงโชค และไม่ใช้แอลกอฮอล์ สิ่งเสพติด หรือสิ่งอื่นใดที่จะนำพิษภัยเข้ามาสู่ร่างกายและจิตวิญญาณของตนเอง และส่วนรวม เช่น การบริโภคสิ่งให้โทษบางประเภทในอินเตอร์เน็ต เว็บไซต์ เกมส์ ดนตรี รายการโทรทัศน์ ภาพยนตร์ นิตยสาร หนังสือและการสนทนา เราจะ บริโภคในวิถีที่จะรักษาความกรุณา การดำรงชีวิตที่ดีและความสุขศานติ ในกาย และจิตวิญญาณของตนเองและในกายและจิตวิญญาณส่วนรวมของครอบครัว สังคมและโลก

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 6 การดูแลความโกรธ

ด้วยความตระหนักรู้ว่าความโกรธจะปิดกั้นการสื่อสารและทำให้เกิดความทุกข์ เราตั้งจิตมั่นว่าจะดูแลพลัง
แห่งความโกรธที่ปรากฎขึ้น ตระหนักรู้และแปรเปลี่ยน เมล็ดพันธุ์แห่งความโกรธที่นอนเนื่องอยู่ในห้วงลึกของจิตวิญญาณ เมื่อความโกรธ ปรากฎขึ้นเราตั้งสัตย์ปณิธานว่าจะไม่กระทำการใด ๆ หรือกล่าวอะไรในขณะที่ โกรธ
แต่จะฝึกตามลมหายใจอย่างมีสติ เดินสมาธิ รับรู้ โอบกอด และมองอย่าง ลึกซึ้งเข้าไปในความโกรธนั้น
เรารู้ว่ารากของความโกรธไม่ได้อยู่ภายนอกตัวเราแต่ จะสามารถพบได้ในการรับรู้ที่ผิดของเราเองและการขาด
ความเข้าใจในความทุกข์ ของตนเองและผู้อื่น ด้วยการพิจารณาถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา
(ความไม่เที่ยง) เราจะสามารถมองด้วยสายตาแห่งความกรุณาต่อตนเองและต่อผู้ ที่เราคิดว่าเป็นสาเหตุของความโกรธ และตระหนักได้ถึงความสัมพันธ์อันล้ำค่าที่มีต่อกัน เราจะฝึกปฏิบัติความเพียรอันถูกต้อง (สัมมาวายามะ)
เพื่อที่จะบำรุง หล่อเลี้ยงความสามารถที่จะเข้าใจ ความรักเมตตา ความเบิกบาน และความไม่ แบ่งแยก
และค่อย ๆ แปรเปลี่ยนความโกรธ ความรุนแรง ความกลัวและช่วยเหลือ ผู้อื่นให้ปฏิบัติได้เช่นเดียวกัน

​

ข้อฝึกอบรมสติขอ้ที่ 7 การดำรงอยู่อย่างมีความสุขในปัจจุบันขณะ

ด้วยความตระหนักรู้ว่าชีวิตมีอยูใ่นปัจจุบันขณะเท่านั้น เราตั้งจิตมั่นที่จะฝึกฝน ตนเองให้ดำเนินชีวติอย่างลึกซึ้ง
ในทุกขณะของชีวิตประจำวัน เราจะพยายามไม่ สูญเสียตนเองไปกับความสับสนวุ่นวาย หรือถูกลากจูงไปกับ
ความเศร้าโศกในอดีต ความกังวลเกีย่วกับอนาคต หรือความอยาก ความโกรธ ความอิจฉาในขณะ ปัจจุบัน 

เราจะฝึกตามลมหายใจอย่างมีสติ เพื่อตระหนักรู้ถึงสิที่กำลังเกิดขึ้น ณ ที่นี่ และขณะนี้ เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะเรียนรู้ศิลปะแห่งการดารงชีวติอย่างมีสติ ด้วยการสัมผัสสิ่งที่งดงาม สดชื่น และเยียวยา ที่อยู่ภายในและรอบตัวเรา
ในทุก สถานการณ์ ด้วยวิถีทางเช่นนี้ เราจะสามารถบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความ เบิกบาน ความสงบ ความรักเมตตา และความเข้าใจในตัวเราเองเพื่อช่วยให้เกิด กระบวนการแปรเปลี่ยนและเยียวยาในจิตวิญญาณของเรา เราตระหนักว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นขึ้นอยู่กับทัศนคติในจิตใจของตัวเราเองเป็นสำคัญและไม่ได้ ขึ้นกับสภาวะภายนอกอื่น ๆ
ดังนั้นเราจึงสามารถดำรงอยู่อย่างมีความสุขใน ปัจจุบันขณะได้อย่างง่ายดาย ด้วยการตระหนักถึงเงื่อนไข
แห่งความสุขที่มีพร้อม อยู่แล้ว

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 8 ชุมชนและการสื่อสารที่แท้จริง

ด้วยความตระหนักรู้ว่าการขาดการสื่อสารนั้นจะก่อให้เกิดการแบ่งแยกและความ ทุกข์อยู่เสมอ เราตั้งจิตมั่นที่จะฝึกฝนการฟังด้วยความกรุณาและพูดด้วยวาจาแห่ง รัก รู้ว่าชุมชนที่แท้จริงมีรากจากความไม่แบ่งแยกและการฝึกปฏิบัติ
อย่างจริงจัง ของความกลมกลืนสมานฉันท์ในทัศนคติ ความคิด และคำพูด เราจะฝึกปฏิบัติ ที่จะแบ่งปันความเข้าใจและประสบการณ์กับสมาชิกในชุมชน เพื่อที่จะได้มาซึ่ง ปัญญารู้แจ้งร่วมกัน เราตั้งสัตย์ปณิธานว่าจะเรียนรู้ที่จะฟังอย่างลึกซึ้งโดยไม่ตัดสินหรือแสดงปฏิกิริยา ตอบโต้และละเว้นจากการกล่าวคำใดๆ ที่จะก่อให้เกิดความไม่สามัคคีปรองดองกัน หรือเป็นสาเหตุให้ชมุชนต้องแตกแยกร้าวฉาน เมื่อมีความยากลำบากเกิดขึ้น เรา จะอยู่ร่วมกับสังฆะ
และฝึกปฏิบัติการมองอย่างลึกซึ้งในตัวเราและผู้อื่น เพื่อที่จะ เห็นถึงสาเหตุและสภาวะทั้งหมด รวมถึงพลังนิสัย
ความเคยชินของเราทีท่าให้เกิด ความยากลำบากขึ้น เราจะรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราอาจมีส่วนทำให้เกิดความขัดแย้ง
และเปิดช่องการสื่อสารไว้ เราจะไม่ประพฤติตนเหมือนว่าเราเป็นผู้ถูกกระทำ แต่จะหาทางฟื้นคืนความสัมพันธ์
และแก้ไขความขัดแย้งทั้งหมดถึงแม้จะเป็นเรื่อง เล็กก็ตาม

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 9 วาจาจริงและวาจาแห่งรัก

ด้วยความตระหนักรู้ว่าคำพูดสามารถสร้างความทุกข์และความสุขได้ เราตั้งจิตมั่น ที่จะฝึกฝนการกล่าววาจา
ที่เป็นจริงและสร้างสรรค์ ใช้แต่ถ้อยคำทีท่าให้เกิดแรง บันดาลใจ ความหวัง และความเชื่อมั่น และส่งเสริมให้
มีการฟื้นคืนความสัมพันธ์ และศานติในตัวเราและระหว่างบุคคลอื่น เราจะพูดและฟังในวิถีที่ช่วยให้ตัวเรา
และผู้อื่นสามารถเปลี่ยนแปรความทุกข์และเห็นทางออกจากความยากลำบากที่ กำลังเผชิญอยู่ เราตั้งสัตย์ปณิธาน
ที่จะไม่กล่าวสิ่งที่ไม่เป็นจริงเพื่อผลประโยชน์ ส่วนตัวหรือทำให้ผู้อื่นประทับใจ รวมทั้งไม่กล่าวถ้อยคำใด ๆ
ที่อาจก่อให้เกิดความ แบ่งแยกหรือความเกลียด เราจะปกป้องความสุขและความปรองดองสมานฉันท์
ในสังฆะของเราโดยการไม่กล่าวถึงความผิดของอีกบุคคลหนึ่งในขณะที่เขาไม่อยู่ และถามตนเองอยู่เสมอว่า
การรับรู้ของเรานั้นถูกต้องแล้วหรือ เราจะพูดด้วยความ ตั้งใจที่จะเข้าใจและเปลี่ยนแปรสถานการณ์เท่านั้น
เราจะไม่กระพือข่าวที่ตนเอง ไม่รู้แน่ชัดหรือวิพากษ์วิจารณ์ หรือกล่าวโทษในสิ่งที่ตัวเองไม่แน่ใจ เราจะพยายาม
อย่างดีที่สุดที่จะบอกเล่าถึงความอยุตธิรรมที่เกิดขึ้น แม้การกระทำเช่นนั้นอาจจะ คุกคามความปลอดภัยของเราเอง

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 10 การปกป้องและการบำรุงหล่อเลี้ยงสังฆะ

ด้วยความตระหนักรู้ว่าแก่นและเป้าหมายของสังฆะคือการฝึกฝนความเข้าใจและ ความเมตตากรุณา
เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะไม่ใช้ชุมชนพุทธศาสนาเพื่อหาอำนาจ หรือผลกำไรส่วนตัว หรือแปรเปลี่ยนชุมชน
ให้เป็นเครื่องมือทางการเมือง อย่างไร ก็ตามในฐานะสมาชิกของชุมชนทางจิตวิญญาณเราควรมีจุดยืนที่ชัดเจน
ในการ ต่อต้านการกดขี่และความอยุตธิรรม และพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเปลี่ยนแปลง สถานการณ์โดยไม่เลือกเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เราตั้งจิตมั่นที่จะมองด้วยสายตา แห่งความเป็นดัง่กันและกัน และเรียนรู้ที่จะเห็นตนเองและผู้อื่น
เป็นดั่งเซลล์ในกาย เดียวกันแห่งสังฆะ ขณะที่เราเป็นเซลล์ที่แท้จริงในกายแห่งสังฆะซึ่งทำหน้าที่สร้าง สติ สมาธิ
และปัญญาเพื่อหล่อเลี้ยงตนเองและทั้งชุมชน เราแต่ละคนก็คือเซลล์ใน กายแห่งพุทธะด้วยในเวลาเดียวกัน
เราจะจริงจังต่อการสร้างความรักฉันพี่น้อง ไหลล่องไปดั่งแม่น้ำเดียวกัน และฝึกปฏิบัติเพื่อพัฒนาอำนาจที่แท้จริง
3 ประการ คือ ความรักเมตตา ความเข้าใจ และการตัดได้ซึ่งกิเลส เพื่อตระหนักถึงการตื่นรู้ ร่วมกัน

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 11 สัมมาอาชีวะ

ด้วยความตระหนักรู้ว่ามีความรุนแรงอันใหญ่หลวงและความอยุติธรรมเกิดขึ้นกับ สิ่งแวดล้อมและสังคม
เราตั้งจิตมั่นที่จะไม่ประกอบอาชีพที่เป็นโทษต่อมนุษย์และ ธรรมชาติ เราจะทำอย่างดีที่สุดในการเลือกอาชีพ
ที่เสริมสร้างความเป็นอยู่ที่ดีของ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลก และช่วยให้อดุมคติแห่งความเข้าใจและความเมตตา
กรุณาของเราเป็นจริงได้ ด้วยความตระหนักรู้ถึงความเป็นจริงของเศรษฐกิจ การเมืองและสังคมในระดับโลก
และความเชื่อมโยงสัมพันธ์กันกับสภาพแวดล้อม เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะประพฤติตนอย่างรับผิดชอบในฐานะ
ของผู้บริโภคและ พลเมือง โดยจะไม่ลงทุนหรือซื้อจากบริษทที่สิ่งเสริมการผลาญทรัพยากรธรรมชาติ
ทำอันตรายต่อโลกและตัดทอนโอกาสในการมีชีวิตของผู้อื่น

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 12 ความเคารพต่อชีวิต

ด้วยความตระหนักรู้ถึงความทุกข์มากมายที่มีต้นเหตุจากสงครามและความขัดแย้ง เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะบ่มเพาะปัญญารู้แจ้งแห่งความเป็นดั่งกันและกัน ความเมตตากรุณา และการไม่ใช้ความรุนแรงในชีวิตประจำวันเพื่อที่จะสนับสนุน การศึกษาด้านสันติภาพ การเป็นสื่อกลางอย่างมีสติและความปรองดองกันภายใน ครอบครัว ชุมชน
เผ่าพันธุ์ และศาสนาทุกศาสนา ประเทศชาติและโลก เราตั้งจิต มั่นที่จะไม่ทำลายชีวิตและไม่ปล่อยให้ผู้อื่นทำลายชีวิต เราจะไม่สนับสนุนการ ทำลายชีวิตใด ๆ ในโลกทั้งในความคิดหรือในวิถีชีวีตของเรา เราจะหมั่นฝึกฝนการ
มองอย่างลึกซึ้งร่วมกับสังฆะของเราเพื่อหาวิธีที่ดียิ่งขึ้นในการปกป้องชีวิต ยับยั้ง การเกิดสงครามและสร้างสันติสุข

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 13 ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ด้วยความตระหนักรู้ถึงความทุกข์จากการหาผลประโยชน์ส่วนตน ความอยุตธิรรม ทางสังคม การลักขโมย
และการกดขี่ เราตั้งจิตมั่นที่จะบ่มเพาะความ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ในวิถีทางแห่งการคิด การพูดและการกระทำ
เราจะฝึกความรัก เมตตาโดยการทำงานเพื่อความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คน สรรพสัตว์ พืชพันธุ์ และแร่ธาตุ
และแบ่งปันเวลา พลังงาน และทรัพย์สินให้แก่ผู้ที่มีความจำเป็น เราตั้งสัตย์ ปณิธานที่จะไม่ลักขโมยและ
ไม่ครอบครองสิ่งที่ควรเป็นของผู้อื่น เราจะเคารพใน ทรัพย์สินของผู้อื่นแต่จะคอยปกป้องไม่ให้ผู้อื่นหาผลประโยชน์
บนความทุกข์ของ มนุษย์หรือสรรพชีวิตอื่นๆ

​

ข้อฝึกอบรมสติข้อที่ 14 รักแท้

[สำหรับฆราวาส]

ด้วยความตระหนักรู้ว่าความต้องการทางเพศนั้นไม่ใช่ความรัก และความสัมพันธ์ทางเพศที่ถูกขับเคลื่อนด้วยความใคร่ไม่สามารถบรรเทาความ เหงา แต่จะยิ่งก่อให้เกิดความทุกข์ ความคับข้องใจและความโดดเดี่ยวมากขึ้น เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะไม่มีเพศสัมพันธ์โดยปราศจากความรักความเข้าใจซึ่งกันและกันและพันธะสัญญาระยะยาวอันลึกซึ้ง
ซึ่งรับรู้โดยครอบครัวและเพื่อน ๆ ของเรา ด้วยการมองเห็นว่าร่างกายและจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกัน เราตั้งจิตมั่นว่า
จะเรียนรู้ถึง วิถีทางที่เหมาะสมในการดูแลพลังทางเพศและบ่มเพาะความรักเมตตา ความ กรุณา ความเบิกบาน
และความไม่แบ่งแยก เพื่อความสุขของตนเองและผู้อื่น เราจะต้องตระหนักถึงความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
ที่อาจมีสาเหตุมาจากความสัมพันธ์ทางเพศ เรารู้ว่าเพื่อที่จะถนอมรักษาความสุขของตนเองและผู้อื่น
เราจะต้องเคารพต่อสิทธิและพันธะสัญญาของตนเองและผู้อื่น เราจะทำทุกวิถีทาง ตามกำลังความสามารถ
เพื่อป้องกันไม่ให้เด็ก ๆ ถูกล่วงละเมิดทางเพศ ตลอดจนปกป้องไม่ให้คู่ชีวิตและครอบครัวต้องแตกแยกเนื่องจาก
การประพฤติผิดในกาม เราจะปฏิบัติต่อร่างกายของเราอย่างกรุณาและด้วยความเคารพ เราตั้งสัตย์ปณิธาน
ที่จะมองอย่างลึกซึ้งเข้าไปในอาหาร 4 ประเภท และเรียนรู้วิถีทางที่จะถนอมรักษาและนำช่องทางให้กับพลังชีวิต
ของเราได้แก่ พลังทางเพศ ลมหายใจ และจิตวิญญาณ เพื่อให้อุดมคติแห่งพระโพธิสัตว์ของเราได้เป็นจริง
เราจะตระหนักรู้อย่างเต็มเปี่ยมถึงความรับผิดชอบในการนำชีวิตใหม่มาสู่โลก และภาวนาต่อโลกที่เรากำลังให้
กำเนิดชีวิตใหม่

​

[สำหรับนักบวช]

ด้วยความตระหนักรู้ว่าปณิธานของนักบวชสามารถเป็นจริงได้เมื่อละทิ้งความ ผูกพันในความรักทางโลกอย่างสิ้นเชิงเท่านั้น เราตั้งจิตมั่นที่จะรักษาพรหมจรรย์ และช่วยเหลือผู้อื่นให้ปกป้องตนเอง เราตระหนักรู้ว่าความเหงาและความทุกข์ไม่สามารถที่จะบรรเทาได้ด้วยการเข้ามาหากันด้วยกายทั้งสองในความสัมพันธ์ทางเพศ แต่โดยการฝึกฝนให้เกิดความรักเมตตา ความกรุณา ความเบิกบานและความ ไม่แบ่งแยก เรารู้ว่าความสัมพันธ์ทางเพศจะทำลายชีวิตของนักบวช และปิดกั้นเราจากการเข้าถึงอุดมคติแห่งการรับใช้สรรพชีวิตและจะทำร้ายผู้อื่น เราจะเรียนรู้ถึงวิถีทางอันเหมาะสมในการดูแลพลังทางเพศ เราตั้งสัตย์ปณิธานที่จะไม่กดดัน หรือทารุณร่างกายของเรา หรือมองว่าร่างกาย
เราตั้งจิตมั่นที่จะมองอย่างลึกซึ้งเข้าไปในอาหาร 4 ประเภทเพื่อที่จะถนอม รักษาและนำช่องทางให้กับพลังชีวิต
ของเราได้แก่ พลังทางเพศ ลมหายใจ และ จิตวิญญาณ เพื่อให้เข้าถึงอุดมคติแห่งพระโพธิสัตว์ของเรา