ดำรงอยู่อย่างเป็นสุขในปัจจุบัน

(ทิฏฐธรรมสุขวิหาร)

พระพุทธองค์ทรงสอนเสมอว่า :

อดีตได้ผ่านไปแล้ว

อนาคตก็ยังไม่มาถึง

เธอจงอย่าปล่อยจิตหลงจม

ในความเสียดายถึงอดีต

ในความกังวลถึงอนาคต

พระพุทธองค์ตรัสว่า

“เธอสามารถอยู่อย่างเป็นสุขและอิสระ

ในชั่วขณะปัจจุบันนี้ทันที”

ลูกรับฟังคำสอนพระองค์

กลับมาสู่ตนเอง ดำรงอยู่ในปัจจุบัน

ฝึกตระหนักรู้ถึงเงื่อนไขแห่งความสุข

ที่มีอยู่ในตัวและมีรอบตัวลูก (ระฆัง)

ลูกได้ยินเสียงต้นสน พริ้วลมพัด

ลูกได้เห็นขุนเขาเขียว เห็นเมฆขาว

และดวงจันทร์เหลืองอร่ามงามตา

แดนสุขาวดีกำลังปรากฏในขณะปั จจุบัน

ลูกสามารถเดินล่องเล่นตามชอบใจได้ทุกวัน

ในดินแดนพระพุทธองค์ ทุกลมหายใจและก้าวย่างในสติพาลูกกลับสู่สุขาวดี

และทำให้ปรากฏซึ่งกายแห่งธรรมอันประเสริฐ (ระฆัง)

ลูกขอตั้งจิตอธิษฐาน สลัดทิ้งซึ่งวิถีชีวิตเร่งรีบร้อนรน

ความแก่งแย่งแข่งขัน และวุ่นวายสับสน

สละทิ้งความเศร้าโศกกังวล

ตัดใจสละทิ้งไม่วิ่งไล่ตามชื่อเสียง อำนาจ ความร่ำรวยและความใคร่

เพราะลูกได้รู้ว่า สิ่งเหล่านี้ไม่นำเราไปสู่ความสุขแท้เลย

แต่จะนำมาซึ่งความทุกข์ และภัยร้ายนานามาให้เรา

ชีวิตอันพอเพียง ชีวิตอันเรียบง่ายไม่ต้องการอะไรมาก

ลูกขอตั้งจิตเรียนรู้ฝึกฝนตามนั้น

เพื่อให้มีเวลาได้ใช้ชีวิตอย่างลึกซึ้ง

ในแต่ละชั่วขณะของชีวิตประจำวัน

ให้กายใจลูกได้มีโอกาสรับการเยียวยา

และเพื่อปกป้องดูแลคนที่ลูกรัก (ระฆัง)

ลูกขออธิษฐานจักหล่อเลี้ยงจิตแห่งความเข้าใจและรักใคร่

เพื่อให้มีความสามารถช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั่วสิบทิศ

ที่กำลังหลงจมอยู่ในทะเลแห่งความอยาก

ลูกขอองค์พระพุทธะทั้งสิบทิศ

โปรดปกป้องส่องแสงและเกื้อกูลแก่ลูก

บนก้าวย่างหนทางภาวนา

เพื่อลูกจักสามารถใช้ชีวิตอิสระ

และมีสันติสุขได้ทุกวัน

ทั้งได้สำเร็จปณิธานอันใฝ่ฝัน

ของศิษย์ผู้มั่นใจศรัทธา

และรักใคร่ในองค์พระตถาคตเทอญ (ระฆัง 3)